Kościół Katolicki posiada dwie modlitwy, które zdolne są wstrząsnąć niebem i ziemią. Są to: Najświętsza Ofiara Eucharystyczna i Różaniec. Ofiara Eucharystyczna jest modlitwą Syna Bożego. Różaniec jest modlitwą Matki Bożej. Ona przyniosła nam tę modlitwę z nieba i nauczyła nas, jak ją odmawiać. Z różańcem w ręku zjawiała się podczas wielkich objawień: w Lourdes, Gietrzwałdzie, Fatimie. Zachęcała do odmawiania różańca. Naszym obowiązkiem jest spełnić życzenie Matki Najświętszej i wpleść Różaniec w codzienne życie młodych i starszych. Modlitwa Różańcowa stanowi swego rodzaju streszczenie Ewangelii i składa się z czterech tajemnic opisujących wydarzenia z życia Jezusa i Maryi.
Poprawne odmawianie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie. Dzięki temu odmawianie różańca jest tak wspaniałym przeżyciem duchowym. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryi. Wyróżniamy 20 tajemnic różańca, które dodatkowo podzielone są na cztery grupy: Tajemnice Radosne, Tajemnice Światła, Tajemnice Bolesne i Tajemnice Chwalebne.
Tajemnice powinno się odmawiać według schematu: poniedziałek (tajemnice radosne), wtorek (tajemnice bolesne), środa (tajemnice chwalebne), czwartek (tajemnice światła), piątek (tajemnice bolesne), sobota (tajemnice radosne) i niedziela (tajemnice chwalebne).
HISTORIA RÓŻAŃCA
- Za ojca Różańca św. uważa się św. Dominika (ok. 1171-1221).
- Nazwa „różaniec” wywodzi się ze średniowiecza. Odmawianie Różańca porównywano z ofiarowaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli Różańcem (Rosarium).
- Już w XI wieku „Reguła benedyktyńska” nakazywała braciom zakonnym codziennie odmawiać 150 razy „Ojcze nasz”, na wzór kapłańskiego oficjum złożonego ze 150 psalmów.
- W XV wieku kształtowała się obecna forma „Zdrowaś Maryjo”. Zatwierdził ją Pius V w 1566 r. Z czasem do modlitwy „Ojcze nasz” zaczęto dodawać „Zdrowaś Maryjo”. Te dwie modlitwy dały początek Różańcowi.
- Ostateczny kształt modlitwy różańcowej ustalił się w XV wieku dzięki dominikaninowi Alanusowi de la Roche (1428-75). To on ustalił liczbę 150 „Zdrowaś Maryjo” na wzór 150 psalmów.
- 7 października 1571 r. w okolicach Lepanto miała miejsce decydująca bitwa morska, w której starły się ze sobą floty chrześcijańska i turecka. Pius V, świadom, Komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej.
- Papież Klemens XI, rozszerzył święto Matki Bożej Różańcowej na cały Kościół.
- W 1885 r. papież Leon XIII polecił odmawiać Różaniec przez cały październik i wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie: „Królowo Różańca Świętego, módl się za nami!”.
- 1 września 1883 r. Leon XIII, ogłosił encyklikę „Supremi apostolatus officio”, którą zapoczątkował serię encyklik o Różańcu.
- W latach przygotowania do Soboru Watykańskiego II Jan XXIII wezwał do modlitwy różańcowej w intencji powodzenia tego wydarzenia w Kościele. 29 września 1961 r. wydał list apostolski o Różańcu – „Il religioso convegno”.
- Po Soborze Watykańskim II Paweł VI potwierdził, że Różaniec jest modlitwą ewangeliczną. Uczynił to w adhortacji apostolskiej „Marialis cultus” (2 lutego 1974 r.).
- 16 października 2002 r. Jan Paweł II opublikował list apostolski „Rosarium Virginis Mariae”, w którym ogłosił Rok Różańca Świętego. Dołączył w nim do modlitwy różańcowej tajemnice światła.
ODPUSTY RÓŻAŃCOWE
Odpust zupełny
Za odmawianie Różańca świętego można zyskać odpust zupełny po wypełnieniu następujących warunków:
- Spowiedź św. (może być kilka dni wcześniej)
- Komunia św. (w tym dniu, w którym chcemy zyskać odpust)
- modlitwa według intencji Ojca Świętego (przynajmniej jeden raz Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo)
- wyrzeczenie się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet najmniejszego
- odmówienie w kościele albo w rodzinie przynajmniej jednej części Różańca, czyli pięć tajemnic. Różaniec należy odmawiać w sposób ciągły oraz połączyć modlitwą ustną z rozważaniem poszczególnych tajemnic. We wspólnym odmawianiu Różańca prowadzący modlitwę powinien zapowiedzieć każdą tajemnicę.
Odpust cząstkowy
Odmawianie Różańca we wszystkich innych okolicznościach lub bez zachowania wymienionych wyżej warunków przynosi tylko odpust cząstkowy, który ma także wielką wartość, zarówno dla nas, jak i dla dusz w czyśćcu cierpiących.
Wierni, którzy należą do różnych stowarzyszeń modlitwy różańcowej i odmawiają w nich modlitwę różańcową ponadto mogą zyskać odpust zupełny – pod zwykłymi warunkami – w następujące dni roku kościelnego:
- w święto Zmartwychwstania Pańskiego,
- w święto Bożego Narodzenia (25 grudnia)
- w święto Zwiastowania Pańskiego (25 marca)
- w święto Wniebowzięcia Matki Bożej (15 sierpnia)
- w święto Królowej Różańca Świętego (7 października)
- w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia)
- w święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego)
- w rocznicę przyjęcia do Bractwa Żywego Różańca.
Każdy wierny może zyskać odpust cząstkowy za pobożne używanie poświęconego różańca. Jeśli różaniec jest poświęcony przez Ojca Świętego, można zyskać odpust zupełny w uroczystość śś. App.Piotra i Pawła - po wypełnieniu zwykłych warunków i po odmówieniu w tym dniu wyznania wiary, np. „Wierzę w Boga”...
OBIETNICE RÓŻAŃCOWE
Matka Boża związała konkretne obietnice z odmawianiem Różańca. Dała je bł. Alanusowi de Rupe, wielkiemu krzewicielowi Różańca i założycielowi pierwszego, historycznie znanego bractwa różańcowego. Maryja zachęca do modlitwy różańcowej także w innych uznanych przez Kościół objawieniach: w Fatimie i w Lourdes. Niech te obietnice staną się zachętą dla każdego z nas.
• Ktokolwiek będzie Mi służył przez odmawianie Różańca świętego otrzyma wyjątkowe łaski.
• Obiecuję Moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać Różaniec.
• Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
• Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych.
• Dusza, która poleci Mi się przez odmawianie Różańca nie zginie.
• Ktokolwiek będzie odmawiał Różaniec i odda się rozmyślaniu nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenia. Bóg nie będzie go karał w Swojej sprawiedliwości, nie zginie niespodziewaną śmiercią; jeżeli będzie sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i stanie się godnym życia wiecznego.
• Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do Różańca - nie umrze bez Sakramentów Kościoła.
• Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
• Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca świętego.
• Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
• Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie Różańca.
• Wszystkich, którzy rozpowszechniają Różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
• Otrzymałam od Mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie życia i w godzinę śmierci.
• Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec są Moimi synami i braćmi Mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
• Nabożeństwo do Mojego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.
Królowo Różańca Świętego
- módl się za nami-
